برجام؛ قبل از انتخابات، بعد از انتخابات

وقتی ظریف ابراز نگرانی می‌کند؛

برجام؛ قبل از انتخابات، بعد از انتخابات

امروز عراقچی از جزئیات عدم مجوز آمریکا برای فروش هواپیما اظهار بی‌اطلاعی می‌کند، صالحی وضعیت پیش‌آمده را با «بحران» یاد می‌کند و وزیر امور خارجه نیز از شرایط کنونی ابراز نگرانی می‌نماید.

گروه سیاسی آناج: اپیزود اول. انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نزدیک است. نامزدها در حال تبلیغات‌اند و از برنامه‌ها و دغدغه‌های خود می‌گویند. حسن روحانی هم یکی از کاندیداهاست. او از نچرخیدن زندگی مردم به خاطر چرخیدن سانتریفیوژها خیلی ناراحت است. او معتقد است هردوی آنها باید بچرخند. روحانی به شدت سیاست‌های داخلی و خارجی و هم‌چنین اقتصاد کشور را زیر سؤال می‌برد. او از تعامل با دنیا می‌گوید و شرط توسعه‌ی پایدار را در رابطه با اروپا و امریکا خلاصه می‌کند. بالاخره روحانی با کسب حدود 51 درصد از آرای مردم، رئیس‌جمهور ایران می‌شود.

اپیزود دوم. سیاست درهای باز با دستور روحانی و توسط محمدجواد ظریف اجرا می‌شود. از طرفی مشکلات اقتصادی روز‌به‌روز بیشتر می‌شود و انتظار مردم از روحانی نیز مضاعف. روحانی به زودی جواب مردم را می‌دهد. او همه‌ی مشکلات کشور اعم از عدم رونق اقتصادی، بیکاری، رکود، نچرخیدن چرخ صنایع و حتی بعدها مشکلاتی نظیر آب‌خوردن مردم را هم به تحریم‌ها ربط می‌دهد. در این گیر و دار است که توافق موقت ژنو در سوم آذرماه 92 امضا می‌شود. روحانی با افتخار می‌گوید که دیوار تحریم‌ها در حال فروپاشی است! روزنامه‌های حامی دولت، جشن می‌گیرند...

اپیزود سوم. مردم منتظر نتیجه‌اند. خیلی‌ها از طولانی‌شدن مذاکرات خسته شده‌اند. می‌خواهند هر چه سریع‌تر روز موعود فرا برسد. روحانی پشت تریبون‌ها می‌آید و از دشواری مذاکرات می‌گوید. او معتقد است مذاکرات، عرصه‌ی بده و بستان است و «بده»های ایران را در مقابل «بستان»های ما شرح می‌دهد. روحانی ابعاد ایرانِ افسانه‌ای خود را ترسیم می‌کند؛ ایران پسابرجام، ایران پساتحریم! مردم می‌پذیرند که باز هم باید صبر کنند. برای چندمین بار ظریف و موگرینی در ۲۳ تیرماه 94 بیانیه‌ی مشترک می‌خوانند...